Μεγάλοι Έλληνες

Παρακολούθησα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και θαυμασμό το τελικό των Μεγάλων Ελλήνων στην τηλεόραση του Σκαϊ στις 18 Μαΐου 2009. Το μορφωτικό και διανοητικό επίπεδο των συμμετεχόντων υψηλότατο και εντυπωσιακό. Παρόλο που επρόκειτο για μία άσκηση επί χαρτού ο ενθουσιασμός και το πάθος από τους παραβρισκόμενους να στηρίξουν με εμμονή την επιλογή τους ήταν διάχυτος και βαθύτατα ειλικρινής. Και διερωτώμαι σε αυτό το σημείο πού είναι αυτό το πάθος στην αντιμετώπιση της μίζερης πραγματικότητα μας; Σκεφτόμουν παρακολουθώντας την εκπομπή ότι αξίζουμε μία καλύτερη μοίρα από την γκρίζα, άοσμη, μπανάλ εποχή μας. Σκεφτόμουν ότι οι δέκα μεγάλοι έλληνες του τελικού, όπως πολλοί άλλοι στην λίστα των υπολοίπων ενενήντα, αποδεικνύουν και αναδεικνύουν ταυτόχρονα τις δυνατότητες μας ως λαός (ατομικά και συλλογικά), να συσπειρωθούμε και να κάνουμε την υπέρβαση. 

Το ερώτημα που τίθεται είναι πως η πνευματικότητα που εξέπεμπαν τόσο οι «αληθινοί» πρωταγωνιστές όσο και οι παρουσιαστές της εκπομπής μπορεί τελικά να ενθαρρύνει και να κινητοποιήσει τη θετική μας πλευρά – την δημιουργικότητα, την εργατικότητα, την ουσία – ώστε να επέλθει η απαραίτητη ανατροπή και να αφήσουμε την μιζέρια στο λυκόφως της ιστορίας; Αυτή η παθιασμένη και φορτισμένη ανταλλαγή απόψεών και γνώσεων μεταξύ αξιοσέβαστων ελλήνων μπορεί να εκφραστεί και να αναδειχθεί τελικώς και εκτός τηλεόρασης; Ή απλώς την Δευτέρα ζήσαμε ένα παραμύθι που δεν έχει καμία σχέση με την μετριότητα των ελλήνων σήμερα; Την Δευτέρα το βράδυ άρχισα να πιστεύω ξανά στο ελληνικό «φως», αλλά όταν τελείωσε η εκπομπή επανήλθε δριμύτατα το σκοτάδι. Μήπως αυτό που ένιωσα κατά τη διάρκεια της εκπομπής δεν ήταν τίποτα άλλο τελικά παρά μια μοναχική και μοναδική στιγμή αναλαμπής και υπέρβασης; Ελπίζω πως όχι διότι ένας λαός θαμπωμένος μόνο με το παρελθόν του είναι ένας λαός χωρίς μέλλον. Θα ήθελα να πιστεύω ότι οι μεγάλοι έλληνες κρύβονται μέσα μας και περιμένουν να τους ανακαλύψουμε.

Comments

Unknown said…
Parakolouthisa kai ego autes tis ekpompes kai den kribo pos eniosa deos. Oxi sto giati eimai Ellinas alla gia tin simasia ton rizospaspiton ideon pou autoi oi megaloi Ellines ekprosopousan. Pistevo pos auto pou xriazomaste den einai i sispirosi, auti den ipirxe kai den tha iparxi pote, alla mia politismiki epanastasi. Gia na ginei autoi xriazetai prota apo ola pneyma, idees, ousia kai foreis. Poios omos tha paraksei tis idees oi opoies tha odigisoun se allages ston tropo skepsis mas, tha feroun tin politismiki epanastasi kai epeita tin pragmatiki anaptiksi? Distixos to elliniko panepistimio kata tin apopsi mou panta einai auti tin stigmi poli pio sintiritiko apo oti einai i ekklisia. Pos an den empnevsoume neous anthropous me megales idees kai den tous dosoume tin dinatotita na kanoun tin empneysi tous dimiourgia tha pame mprosta? Kata tin apopsi mou an den iparxoun terasties domikes kai politismikes allages se olous tou tomeis tis drastiriotitas mas tha kataliksoume na eimaste kai kiriolektika o ftoxos siggenis tis pagkosmias koinonias. Ligos xronos mas apomenei.

Popular posts from this blog

Why?

Go Istanbul!

Making Black Sea Synergies Work